Porażenie nerwu twarzowego to choroba, która występuje u około 20 na 100 tysięcy osób. Chociaż z wiekiem ryzyko wystąpienia porażenia nerwu twarzowego wzrasta, nierzadko cierpią na niego również osoby młode. Jakie są przyczyny samoistnego porażenia nerwu twarzowego i jak wygląda procedura medyczna w przypadku jego wystąpienia?
Jakie są przyczyny porażenia nerwu twarzowego?
Obwodowe porażenie nerwu twarzowego jest chorobą o charakterze idiopatycznym – dokładne jej przyczyny nie są znane. Na podstawie obserwacji i wieloletnich doświadczeń środowisko naukowe wnioskuje, że przyczynami porażenia nerwu twarzowego mogą być:
- choroby infekcyjne, np. bolerioza, półpasiec czy zapalenie ucha środkowego
- zakażenie wirusem opryszczki
- cukrzyca
- stwardnienie rozsiane
- nowotwór ślinianki
- zespół Guillaina-Barrego
- urazy
- wady wrodzone bądź powstałe np. na skutek porodu kleszczowego
- zapalenie mięśnia
Porażenie nerwu twarzowego następuje nagle i szybko – najczęściej rozwija się w przeciągu kilku godzin. Mięśnie po jednej strony twarzy są wiotkie i opadają, podobnie jak kącik ust. Pacjent ma problemy z zamknięciem powieki, występuje również niekontrolowane ślinienie i łzawienie. Zdarza się, że osoba z porażeniem nerwu twarzowego częściowo traci smak.
Leczenie obwodowego porażenia nerwu twarzowego
Metoda leczenia porażenia nerwu twarzowego zależy od indywidualnej oceny stanu pacjenta przez lekarza. Możliwe jest leczenie farmakologiczne – leczenie kortykosteroidami jest jednak najskuteczniejsze, gdy zostaną one podane w przeciągu 72 godzin od wystąpienia pierwszych objawów porażenia nerwu twarzowego. Ponadto pacjentowi można podawać witaminy z gruby B, które w pewnym stopniu poprawiają przewodzenie nerwowe. Bardzo skuteczną metodą leczenia jest również elektrostymulacja nerwu twarzowego, która działa przeciwbólowo, przeciwobrzękowo, przyspiesza mikrokrążenie i regenerację tkanki mięśniowej.
Leczenie i rehabilitacja podjęte możliwie najszybciej znacząco zwiększają szansę na skuteczne wyleczenie obwodowego porażenia nerwu twarzowego. Dlatego obserwując jego objawy, należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza, a następnie do fizjoterapeuty.
Artykuł powstał przy współpracy z firmą Fizjo-Active z Gdańska.
Fot. Shutterstock.